Μισή ώρα
Μήτε σε απέκτησα, μήτε θα σε αποκτήσω
ποτέ, θαρρώ. Μερικά λόγια, ένα πλησίασμα
όπως στο μπαρ προχθές, και τίποτε άλλο.
Είναι, δεν λέγω, λύπη. Αλλά εμείς της Τέχνης
κάποτε μ'έντασι του νού, και βέβαια μόνο
για λίγην ώρα, δημιουργούμεν ηδονήν
η οποία σχεδόν σαν υλική φαντάζει.
Ετσι στο μπαρ προχθές -- βοηθώντας κιόλας
πολύ ο ευσπλαχνικός αλκολισμός --
είχα μισή ώρα τέλεια ερωτική.
Και το κατάλαβες με φαίνεται,
κ'έμεινες κάτι περισσότερον επίτηδες.
Ηταν πολλή ανάγκη αυτό. Γιατί
μ'όλην την φαντασία, και με το μάγο οινόπνευμα,
χρειάζονταν να βλέπω και τα χείλη σου,
χρειάζονταν να'ναι το σώμα σου κοντά.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1917)
-----------------------------------------------------------------------------
Half an hour
I never had you, nor will
I ever have you
I suppose.
A few words, an approac
has in the bar yesterday, and nothing more.
It is, undeniably, a pity.
But we who serve Art
sometimes with intensity of mind,
and of course only
for a short while,
we create pleasure
which almost seems real.
So in the bar the day before yesterday -- the merciful alcohol
was also helping much --I had a perfectly erotic half-hour.
And it seems to me that you understood,
and stayed some
what longer on purpose.
This was very necessary.
Because
for all the imagination and the wizard alcohol,
I needed to see your lips as well,
I needed to have your body close.
Constantine P. Cavafy (1917)
No comments:
Post a Comment